Filipiny szczepienia przed wyjazdem.

Komary i choroby na Filipinach

Filipiny to państwo wyspiarskie położone w Azji Południowo-Wschodniej na Archipelagu Filipińskim, który składa się z 7107 wysp, z czego około 700 jest zamieszkałych. Filipiny to także od wielu lat jeden z najpopularniejszych kierunków turystycznych. Błękitne wody Oceanu Spokojnego z białym piaskiem na plaży zapierają dech w piersiach. Filipiny to też całkiem obce dla nas Europejczyków środowisko, inny klimat i warunki sprawiają, że jesteśmy bardziej narażeni na choroby niż rdzenni mieszkańcy, więc bardziej musimy skupić się na ochronie własnego zdrowia. Nie ulega wątpliwości, że podróż w kierunku Filipin ma znamiona bardzo egzotycznej, a kraj ten pod względem przygotowania jest wymagający dla każdego turysty, zwłaszcza jeżeli chodzi o profilaktykę zdrowotną. Na Filipinach nic nie przypomina tego, co znane jest w Europie i z tego też powodu, warto odpowiednio poszerzyć swoją wiedzę. Pozwoli nam to czerpać z podróży więcej radości, a także wyeliminuje możliwość ewentualnych niespodzianek. Filipiny to przede wszystkim kraj, gdzie jest wilgotno i gorąco, co sprzyja rozwojowi groźnych chorób tropikalnych, przenoszonych głównie przez największych zabójców ludzkości, czyli komary.

Komary na Filipinach potrafią być aktywne w sezonie bardzo często, zwłaszcza jeśli jest powyżej 15 stopni, ogólnie są obecne przez cały rok, można je spotkać w szczycie upalnego sezonu, ale najbardziej aktywne w porze deszczowej oraz po. Komary mogą być bardzo uciążliwe i przenosić groźne choroby tropikalne. Pojawiają się w coraz to nowych miejscach i nawet jeśli ktoś wcześniej nie widział ich w danym regionie, to sytuacja ta może się zmienić w ciągu tygodnia, a nawet kilku godzin. Dlatego też przed wyjazdem na Filipiny warto zaopatrzyć się w dobry repelent, środek do odstraszania komarów tropikalnych, o możliwie najwyższej zawartości substancji DEET.

Temat profilaktyki i chorób przenoszonych przez komary jest często pomijany i bagatelizowany, a to właśnie profilaktyka może uchronić nas przed powiększeniem smutnej statystyki ofiar malarii czy dengi. Powodem jest najczęściej mała wiedza o danym kraju, a przecież w tropiku wystarczy tylko jedno ukąszenie komara, aby doszło do zachorowania na groźną chorobę. Mało kto zdaje sobie sprawę, że z powodu braku szczepień na malarię czy dengę najważniejszą rolę odgrywa właśnie tzw. profilaktyka nieswoista, która polega na: utrudnieniu, zmniejszeniu i ochronie przed ukłuciami komarów. Zalicza się do niej stosowanie przez podróżnych moskitier i przede wszystkim skutecznych repelentów na komary tropikalne  , które muszą posiadać odpowiednie stężenia i substancje rekomendowane przez WHO (Światową Organizację Zdrowia), Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oraz rejestrację produktu w Ministerstwie Zdrowia.

• Jak więc się zabezpieczyć, co ze sobą zabrać, na co uważać oraz jakie szczepienia na Filipiny są obowiązkowe i zalecane?
• Co też zapobiega tym chorobom?

Za chwilę odpowiemy na te pytania, a Ty dowiesz się, jak bezpiecznie spędzić wymarzony urlop, a do domu wrócić szczęśliwym i zdrowym.
 

Jak unikać malarii na Filipinach?

Cały czas musimy pamiętać, że do tej pory nie wyprodukowano skutecznej szczepionki przeciwko malarii. Z tego powodu osoby wyjeżdżające w rejony endemiczne, w których występuje malaria, powinny stosować się do rekomendacji obowiązujących w przypadku chorób tropikalnych przenoszonych przez komary (tzw. profilaktyka nieswoista oraz zalecana chemioprofilaktyka):

• spać pod moskitierą i używać tylko skutecznych środków na komary tropikalne 
• nosić odpowiednie ubranie (długie nogawki i rękawy), szczególnie w terenach zalesionych jak parki, safari, dżungla itp.;
• w pomieszczeniach stosować atestowane specjalne urządzenia do kontaktu na komary, które likwidują insekty;
• unikać przebywania na zewnątrz w okresie największej aktywności komarów, czyli od zachodu do wschodu słońca;
• stosować w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacje;
• przed wyjazdem należy zgłosić się do lekarza medycyny podróży, który przepisze tabletki i poinformuje, jak je stosować;
• lekoodporność: chlorochina — dotyczy malarii zarodźca sierpowatego (Plasmodium Falciparum)

  Na Filipinach nie zawsze w pokojach są też podwieszone moskitiery, które chronią nas podczas snu przed groźnymi komarami, dlatego dodatkowo warto zabrać ze sobą specjalne urządzenie do kontaktu Mugga Elektro, które zabija komary w pomieszczeniach.

Denga na Filipinach — co to takiego?

Inaczej wygląda sprawa z dengą. Według danych WHO gorączka denga jest obecnie najszybciej rozprzestrzeniającą się chorobą na świecie, którą przenoszą komary. Na Filipinach występuje zagrożenie zakażenia dengą, i tak jak w przypadku malarii nie opracowano do dzisiaj skutecznej szczepionki. Największe nasilenie zachorowań odnotowuje się w Cagayan Valley, Bicol, Davao, północnym Mindanao, środkowym Visayas i półwyspie Zamboanga.

Dengę przenosi najczęściej komar egipski (Aedes aegypti), który żeruje zazwyczaj w godzinach przedpołudniowych i późnym popołudniem. Wirus dengi występuje w ponad 100 krajach strefy tropikalnej. Zmiany klimatyczne sprawiły, że w ciągu ostatnich 20 lat liczba zachorowań zwiększyła się dramatycznie w wielu regionach świata, przede wszystkim w Ameryce Środkowej, na Karaibach, w państwach Azji oraz na wyspach Pacyfiku. Rocznie infekcji ulega od 50 do 100 milionów ludzi, natomiast liczba ciężkich przypadków dengi w ciągu roku wynosi ok. 500 tysięcy. Nadal występują duże różnice w leczeniu dengi w poszczególnych krajach. Zachorowania pojawiają się w miejscach, w których systemy opieki zdrowotnej nie mają doświadczenia w prowadzeniu działań profilaktycznych. Czasami też przychodnie i szpitale nie są przygotowane na przyjęcie dużej liczby pacjentów w krótkim czasie, a doświadczenie personelu w tym zakresie jest ograniczone. W takich warunkach wskaźniki zachorowań i zgonów są często wyższe niż w regionach, gdzie choroba występuje endemicznie od dziesiątków lat.

Przebieg kliniczny dengi może być lżejszy lub cięższy: od tzw. postaci klasycznej (czyli gorączki denga) do postaci ciężkiej (gorączki krwotocznej denga). Główne objawy gorączki denga to: wysoka gorączka, silne bóle i sztywność stawów, nudności i wymioty. Gorączka krwotoczna denga objawia się: wybroczynami na skórze, krwawieniem z nosa, ust i dróg rodnych, zaburzeniami oddychania – i może ona zakończyć się śpiączką lub śmiercią, Na dengę nie ma szczepionki ani skutecznych leków zapobiegających chorobie, dlatego jedyną ochroną jest tzw. profilaktyka nieswoista ( m.in środki na komary Mugga ) oraz leczenie objawowe.

 

Choroby zagrażające osobom podróżującym na Filipiny

Dużym zagrożeniem dla nieuodpornionych podróżujących turystów na Filipiny są choroby tropikalne. Do głównych problemów zdrowotnych należą infekcyjne choroby układu pokarmowego, zwane chorobami brudnych rąk, takie jak WZW A, salmonelloza czy czerwonka bakteryjna. Wiele z tych chorób przenoszonych jest przez wirusy, bakterie, grzyby oraz komary (żółta febra, zika, denga, japońskie zapalanie mózgu, malaria i inne pasożyty). Wśród ludności miejscowej notuje się także zachorowania na gruźlicę, schistosomatozę, parazytozy jelitowe oraz zakażenie HIV. Choroby na Filipinach związane są szczególnie z warunkami socjoekonomicznymi, klimatem, niewystarczającą higieną, występowaniem przenosicieli (tzw. wektorów – komary, moskity, muchy, kleszcze, ślimaki), przygotowywaniem potraw i rodzajem pokarmów.

Oto lista innych chorób tropikalnych, które mogą występować na Filipinach:

• ameboza (pełzakowica)    
• skórna larwa wędrująca
• błonica    
• cholera    
• choroby biegunkowe
• dur brzuszny         
• giardioza    
• glistnica (askarioza)    
• gruźlica       
• leptospiroza    
• odra    
• salmonelozy    
• szigeloza   
• robaczyce,
• schistosomatoza 
• tężec    
• WZW typu A    
• WZW typu B    
• WZW typu C    
• wścieklizna    
• zakażenie HIV

Na Filipinach może występować też wirus ZIKA

Wirus Zika przenoszony głównie przez zarażone samice komarów z rodzaju Aedes, takich jak Aedes aegypti i Aedes albopictus. Komary te występują w wielu krajach tropikalnych, także na Filipinach i są aktywne w ciągu dnia, głównie od świtu do zmierzchu. W niektórych regionach świata wirus Zika może być przenoszony również przez inne komary z rodzaju Aedes, takie jak Aedes japonicus i Aedes albopictus. Zika wiąże się głównie z powikłaniami neurologicznymi: zespołem Guillain-Barré ( postępujące osłabienie mięśni, które może prowadzić do tymczasowego paraliżu). Zika może powodować objawy takie jak gorączka, wysypka, bóle głowy, mięśni i stawów. W niektórych przypadkach może powodować poważniejsze powikłania, takie jak zapalenie mózgu lub opon mózgowo-rdzeniowych.

Wirus Zika jest szczególnie niebezpieczny dla kobiet w ciąży, ponieważ może zostać przeniesiony na płód. Zika może powodować szereg powikłań u niemowląt, w tym małogłowie, mikrocefalię, uszkodzenia mózgu i opóźnienia rozwojowe. Jeśli planujesz podróż na Filipiny, ważne jest, aby wiedzieć o ryzyku zakażenia wirusem Zika.

Powyższe choroby są poważnym zagrożeniem nie tylko dla Twojego zdrowia, ale i życia. W większości przypadków (tak jak przy malarii, zika i dendze) nie ma skutecznych szczepień czy leków – dlatego w miejscach, gdzie występują te choroby, powinieneś stosować rygorystyczną profilaktykę i środki zapobiegawcze w postaci silnych preparatów na komary tropikalne zawierające DEET 

Jakie repelenty na komary stosować na Filipinach?

Repelenty to środki, które nie zabijają komarów, ale je skutecznie odstraszają. Nie będziemy tutaj szeroko wchodzić w temat, ale postaramy się wyjaśnić w paru zdaniach, co powinien taki repelent posiadać, aby faktycznie działał i chronił nas na Filipinach. Podstawą jest to, że dostępne na rynku polskim repelenty ze względu na bezpieczeństwo użytkowników muszą byś oryginalne i posiadać rejestrację Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Drugim istotnym czynnikiem jest skład produktu, w którym powinien znajdować się DEET w stężeniu 30-50% — takie są zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia. Deet jest jedną z najlepiej poznanych substancji odstraszających komary w tropikach, a odpowiednia jego dawka w produkcie zapewnia kilkugodzinną ochronę przed ukłuciami komarów oraz innych groźnych owadów występujących w regionie Filipin.



 

Zalecane szczepienia przed wyjazdem na Filipiny.

Zalecane szczepienia przed wyjazdem na Filipiny to tężec, błonica i krztusiec (DTaP), WZW A, WZW B, WZW C dur brzuszny, cholera, japońskie zapalenie mózgu, wścieklizna, grypa. Podróżującym na Filipiny z Polski zaleca się też szczepienia na żółtą gorączkę, mimo iż nie są to szczepienia obowiązkowe i zalecane to warto je rozważyć.

Dodatkowo należy pamiętać, że nawet jeśli kiedyś już szczepiono się na którąś ze wskazanych powyżej chorób, może istnieć konieczność wykonania tzw. szczepienia przypominającego, a o jego przeprowadzenie trzeba zapytać lekarza. 



Rozszerzenie na temat, dlaczego szczepienia na Filipiny są tak ważne i co jest źródłem zakażenia, opisujemy poniżej:

Szczepienia ochronne dla podróżujących według Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych (International Health Regulations) Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dzielą się na obowiązkowe i zalecane.

Zakres szczepień przed podróżą powinien zostać ustalony podczas specjalistycznej konsultacji lekarskiej. Ich wybór zależy między innymi od sytuacji epidemiologicznej danego kraju, czasu trwania i celu podróży, miejsca pobytu, odporności oraz wieku podróżującej osoby.

Szczepienie przeciwko grypie zalecane jest wszystkim podróżnym w wieku powyżej 6 miesięcy, szczególnie dzieciom, kobietom w ciąży, osobom powyżej 65. roku życia oraz osobom z przewlekłymi schorzeniami, takimi jak: astma, cukrzyca, choroby płuc, choroby serca, zaburzenia immunosupresyjne oraz biorcom przeszczepów narządów.

Uwaga: na półkuli północnej sezon grypowy trwa zwykle od listopada do kwietnia. Na półkuli południowej trwa od kwietnia do października. W tropikach sezon trwa cały rok.

 

Filipiny — szczepienia obowiązkowe.

Osoby podróżujące na Filipiny z Polski nie mają obowiązku wykonania żadnych szczepień. Jednak przed wyjazdem na Filipiny warto rozważyć szczepienia zalecane przeciwko: błonicy, tężcowi i krztuścowi (DTaP), durowi brzusznemu, WZW A i B, wściekliźnie czy żółtej febrze. Żółta gorączka (zalecana dla większości podróżników, ale nie obowiązkowa dla osób przylatujących z Europy). Jeżeli przybywamy na Filipiny bezpośrednio z krajów zagrożonych tą chorobą lub w trakcie podróży mieliśmy 12-godzinną przesiadkę w państwie, w którym żółta febra jest endemiczna — służby celne mogą zażądać potwierdzenia przeprowadzenia szczepień na żółtą gorączkę.

Jeśli nie będziemy mieli przy sobie dowodu wykonania szczepienia, możemy narazić się na:

• odmowę pozwolenia na wjazd;
• przymusowe szczepienie na granicy;
• kwarantannę na własny koszt.

Przy analizie wszystkich potrzebnych szczepień i naszego wewnętrznego przekonania, zawsze należy też mieć na uwadze kwestię ubezpieczenia. Decyzja o szczepieniach to osobista sprawa każdego podróżującego, ale warto pamiętać, że większość firm ubezpieczeniowych pokrywa koszty leczenia chorób tropikalnych jedynie wtedy, gdy poszkodowany jest zaszczepiony na daną chorobę. Ta zasada nie dotyczy tylko szczepień obowiązkowych, ale również szczepień zalecanych. Z tego powodu radzimy: zaszczep się, jeśli tylko możesz i masz jeszcze na to czas. Pamiętajmy, że taka choroba jak, np. dur brzuszny, może kosztować nas więcej niż podstawowe szczepienia. Nie potrzebujemy wizyty w dżungli, bo źródłem zakażenia może być brudna woda z kranu, nieumyte owoce, a także nieczystości zawierające w sobie pałeczki duru brzusznego —   no i mamy problem. Zadbajmy też o polisę ubezpieczeniową. Ubezpieczenie kosztów leczenia powinno zapewniać pokrycie wszystkich opłat medycznych, pomocy assistance, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków, a w razie zachorowania na Covid-19 pokrycie kosztu testu zleconego przez lekarza, pokrycie kosztów izolacji, kwarantanny i leczenia. Suma gwarantowana w przypadku wyjazdu na Filipiny nie powinna być niższa niż 50 000 euro.

 

Kiedy i gdzie zgłosić się na szczepienia przed wyjazdem na Filipiny?

Przed podróżą na Filipiny należy wykonać niezbędne szczepienia, w tym celu powinniśmy 4–8 tygodni przed wyjazdem umówić się na konsultacje do odpowiedniego specjalisty — lekarza medycyny podróży. Chociaż na te najpowszechniejsze choroby ( takie jak malaria, denga czy japońskie zapalenie mózgu ) nadal nie ma szczepień, to na inne (równie groźne choroby, jak chociażby żółta febra czy dur brzuszny) warto odpowiednio wcześniej się zaszczepić. Szczepienia te odnotowywane są w tzw. żółtej książeczce, czyli Międzynarodowej Książeczce Szczepień (International Certificate of Vaccination). Książeczka ta stanowi całą dokumentację i przedstawia przyjęte dawki danych szczepień. Posłuży ona Wam na lata kolejnych podróży, a w przypadku choroby pokazujecie ją w szpitalu, gdzie lokalni lekarze wszystko już sobie z niej wyczytają. Każdy udokumentowany w książeczce zastrzyk ma swoją rubrykę, w której zaznaczona zostanie data przyjęcia przypominającej dawki preparatu.

Lekarze medycyny podróży przyjmują w placówkach medycyny morskiej i tropikalnej, poradniach chorób tropikalnych, certyfikowanych centrach medycyny podróży, poradniach medycyny transportu lub stacjach sanitarno-epidemiologicznych – zobacz wykaz punktów medycyny tropikalnej

A co ze szczepieniami, jeżeli lecą z nami nasze dzieci?

Jeżeli chodzi o dzieci, to zasady są podobne jak u dorosłych, jednak warto sprawdzić, czy nasze dziecko nie potrzebuje dawek przypominających lub któreś ze szczepień nie zostało przeoczone. W przypadku stosowania indywidualnego kalendarza szczepień warto skonsultować wyjazd z lekarzem dziecka, a najlepiej z lekarzem medycyny podróży.

 

A co w przypadku wycieczki last minute, gdy do wyjazdu pozostało kilka dni?

Skorzystaj z informacji o ochronie i sposobach zapobiegania chorobom, jakie znajdują się na tej stronie i postaraj się skontaktować z lekarzem medycyny podróży nawet kilka dni przed wylotem.


 

Przygotowania przed wyjazdem na Filipiny.

Przed planowaną podróżą, ale nie później niż 4 tygodnie należy skontaktować się z lekarzem medycyny tropikalnej lub medycyny podróży, który udzieli informacji o zalecanej profilaktyce oraz zasadach przygotowania się do takiej podróży.

Kobiety w ciąży, a także kobiety planujące ciążę, nie powinny podróżować do obszarów występowania chorób tropikalnych. Jeżeli podróż jest konieczna, należy najpierw skonsultować się z lekarzem ginekologiem-położnikiem, który udzieli kompleksowej informacji na temat zagrożeń oraz profilaktyki w trakcie pobytu.

Osoby, które są przewlekle chore na takie choroby jak: niewydolność krążenia, choroby onkologiczne, cukrzyca, choroby płuc lub niewydolność nerek, powinny skonsultować się z lekarzem specjalistą przed podjęciem decyzji o wyjeździe w regiony występowania chorób egzotycznych.

Apteczka przed wyjazdem na Filipiny powinna być wyposażona w odpowiednie produkty lecznicze jeszcze w kraju.
 

Zalecenia dla podróżujących po Filipinach

Aby unikać pogryzienia przez komary należy:

• stosować repelenty (preparaty na komary tropikalne) zawierające m.in. takie substancje jak DEET zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy, podczas przebywania na zewnątrz oraz wewnątrz pomieszczeń;
• używać turystycznych moskitier, dzięki którym będziesz mieć spokojny sen – bez komarów zainfekowanych wirusami i pasożytami;
• używać odpowiedniego ubioru okrywającego części ciała narażone na ukąszenia komarów: przewiewnego z naturalnych tkanin, najlepiej w jasnych kolorach (spódnice chroniące uda, spodnie i bluzy z długimi nogawkami i rękawami, nakrycia głowy), a miejsca nieosłonięte (kark, dłonie, stopy) chronić np. repelentem;
• pozostawać w pomieszczeniach (najlepiej klimatyzowanych lub posiadających wiatraki) wtedy, gdy komary są najaktywniejsze.

A co po powrocie z regionu występowania chorób tropikalnych?

W przypadku wystąpienia niepokojących objawów chorobowych np. wysypka, wypryski, ciągłe zmęczenie, stany gorączkowe, silne bóle brzucha, wymioty, biegunka – zwłaszcza z domieszką krwi czy nietypowe odczucia podskórne lub w oku (mogą być objawem pasożyta) zgłoś się niezwłocznie do lekarza i poinformuj o przebytej podróży.

Polecamy również Państwa uwadze:
 

• Choroby tropikalne, które mogą być przywiezione przez turystów do Polski
• Szczepienia do Wietnamu

Komary na Filipinach czy faktycznie należy się ich bać?

Niestety Filipiny są krajem, gdzie komary są codziennością od milionów lat i musimy to zaakceptować, ze względu na ciepły klimat. I nawet jeżeli przenoszą groźne choroby, nie należy ich się bać. Pobyt na Filipinach powinien być spełnieniem naszych marzeń i wspaniałą przygodą, pełną nowych dań i zapierających dech w piersiach miejsc i widoków, aby tak też było, warto się do niej skutecznie przygotować.

Pamiętaj ! Najważniejszym elementem podróży jest samodzielna edukacja i prewencja (zapoznanie się profilaktyką oraz lokalnymi warunkami klimatycznymi i zwyczajami).
Tak więc lecąc na Filipiny, pamiętaj w pierwszej kolejności o skutecznych środkach na komary tropikalne   , które są podstawą profilaktyki w krajach sub i tropikalnych.
 

Udanej podróży!

 

Szczepienia na Filipiny — częste pytania

• 
  ℹ️ Czy na Filipiny trzeba się szczepić na żółtą gorączkę?
  Szczepienie przeciw żółtej gorączce (żółtej febrze) nie jest obowiązkowe dla osób udających się na Filipiny. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy podróżny przybywa z kraju, gdzie występuje żółta gorączka lub w trakcie lotu ma międzylądowanie w takim kraju. Niemniej zaleca się posiadanie takiego szczepienia, lecąc w ten rejon. Żółta gorączka należy do grupy chorób określanych mianem gorączek krwotocznych. W niektórych przypadkach choroba może mieć piorunujący przebieg. Najciężej choroba przebiega u małych dzieci i osób starszych. Wśród ciężkich powikłań związanych ze złymi rokowaniami wymienia się uszkodzenie wątroby i nerek oraz krwawienia do przewodu pokarmowego (gorączka krwotoczna). Większość pacjentów z krwotoczną postacią choroby umiera po 7-10 dniach. Nie ma żadnego leku, który zwalcza wirusa żółtej gorączki. Żółta gorączka to bardzo niebezpieczna choroba zakaźna o wskaźniku śmiertelności w ciężkiej postaci choroby (gorączka krwotoczna) wynoszącym 50%. W krajach tropikalnych Azji, Afryki i Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie warunki klimatyczne sprzyjają rozwojowi komarów roznoszących chorobę, stanowi ważny problem zdrowia publicznego. Szczepionka przeciw żółtej gorączce może być podawana dla dzieci w wieku powyżej 9 miesięcy życia, młodzieży i dorosłych szczególnie narażonych na zachorowanie na żółtą gorączkę, o ile nie występują przeciwwskazania. Dotychczas nie znamy skutecznego leku. W przypadku choroby możliwa jest tylko terapia objawowa. Dlatego tak ważne jest zapobieganie zakażeniu wirusem żółtej gorączki, poprzez szczepienia ochronne i stosowanie środków chroniących przed komarami. Przebycie choroby pozostawia odporność na całe życie. Szczepienie w postaci pojedynczej dawki daje odporność długoletnią. Zgodnie z nowymi rekomendacjami Strategicznej Grupy Doradczej Ekspertów WHO ds. Szczepień (SAGE) podawanie dawek przypominających szczepionki przeciw żółtej gorączce nie jest konieczne. Badania wykazały, że szczepienie podstawowe (1 dawka) zapewnia wieloletnią ochronę przed zachorowaniem. Nowe stanowisko WHO zmienia konsekwentnie Międzynarodowe Przepisów Zdrowotne (International Health Regulations) unieważniając konieczność szczepień przypominających przeciw żółtej gorączce u osób podróżujących do regionów zagrożonych tą chorobą. Po wykonaniu szczepienia otrzymamy Międzynarodową książeczkę szczepień, popularnie zwaną „żółtą książeczką” (International Certificate of Vaccination and Prophylaxis). Książeczka jest jedynym oficjalnym dokumentem medycznym tzw. paszportem w tropikach potwierdzającym wykonanie przez nas szczepień ochronnych. Potwierdza on przebycie przez nas wymaganego szczepienia przeciw żółtej gorączce. Przed podróżą w książce można odnotować także wykonane szczepienia zalecane. Żółtą książeczką trzeba się wylegitymować także w przypadku, kiedy przybywa się z obszarów, gdzie można się potencjalnie zarazić. Teoretycznie prawo międzynarodowe nie wymaga udowadniania szczepienia dla podróżnych, którzy na obszarach endemicznych choroby są nie dłużej niż 12 godzin. W praktyce jednak służby sanitarne często i tak żądają udowodnienia szczepienia. Znaczna część państw wymaga udowodnienia profilaktyki przeciw żółtej febrze, jeśli przebywało się na terenach potencjalnego zarażenia w ciągu 9-12 ostatnich miesięcy 
• 
  ℹ️ Filipiny — czy można się zaszczepić na malarię?
  Niestety nie. Jak dotąd nie wyprodukowano skutecznej szczepionki na malarię, są natomiast leki przeciwmalaryczne oraz szeroki wachlarz profilaktyczny w postaci m.in. skutecznych środków na komary. Leki, które skutecznie zwalczają chorobę (m.in. chinina i preparaty na bazie artemizyniny), to konieczność podania ich jak najszybciej, jeszcze w początkowej fazie choroby oraz fakt, że wszystkie gatunki pasożyta, a P. falciparum w szczególności, wytwarzają coraz doskonalsze mechanizmy oporności na te leki, zmusza do szybkiego znalezienia innego, dużo skuteczniejszego środka zaradczego. Z tego powodu od dziesiątków lat trwają prace nad skonstruowaniem szczepionki przeciwmalarycznej. Zadanie jest niezwykle trudne, bo okazuje się, że nie tylko cykl rozwojowy tego pasożyta jest złożony (jego część przebiega w jelicie komara z rodzaju Anopheles, a forma atakująca człowieka wstrzykiwana jest do krwiobiegu z gruczołów ślinowych komara w momencie jego ukłucia i wysysania ludzkiej krwi), ale również sam zarodziec malarii posługuje się przemyślnymi mechanizmami „maskowania się”. Przede wszystkim to pasożyt wewnątrzkomórkowy: chowa się najpierw w komórkach wątroby, ale jego głównym celem są erytrocyty (czerwone ciałka krwi). Tam z kolei przeobraża się w różne stadia, które różnią się od siebie, żeby wreszcie zwielokrotnić swoją liczbę, zniszczyć komórkę i zaatakować kolejne erytrocyty. Poza tym zarodziec malarii posiada specjalną zewnętrzną powłokę białkowo-lipidową, której skład wciąż się zmienia, co prowokuje do nazwania tego patogenu kameleonem. I to zjawisko skutecznie dezorientuje ludzki układ odpornościowy, który „nie nadąża” z rozpoznaniem intruza i wytworzeniem właściwych przeciwciał. Malaria jest wciąż uważana za najgroźniejszego zabójcę wśród chorób pasożytniczych, oprócz AIDS i gruźlicy na świecie. Liczbę nowych przypadków zachorowań szacuje się na 300-500 milionów rocznie. Z powodu malarii umiera około 1,5-2,7 milionów ludzi każdego roku. Ocenia się, iż aktualnie 40-45% ludności ziemi żyje na terenach zagrożonych malarią w ponad 100 krajach świata. Na zachorowanie najbardziej narażone są dzieci do 5 roku życia i kobiety ciężarne mieszkające na terenach endemicznych dla malarii oraz osoby nieodporne (nieposiadające swoistych przeciwciał), podróżujące m.in. z Europy do krajów endemicznego lub epidemicznego występowania malarii  
• 
  ℹ️ Gdzie wykonać szczepienia przed wyjazdem na Filipiny?
  Szczepienia ochronne to jeden z najlepszych sposobów zapobiegania chorobom zakaźnym w podróży na Filipiny. Jest to bezpieczna i skuteczna forma profilaktyki, wykorzystująca naturalne zdolności obronne organizmu, które zapewniają odporność na długi czas. Planując podróż na Filipiny, powinieneś się dowiedzieć jakie środki i szczepienia ochronne należy zastosować, aby uchronić się przed zachorowaniem. Porady udzieli Ci lekarz chorób tropikalnych lub medycyny podróży. Na konsultację lekarską najlepiej zgłosić się na 4 – 8 tygodni przed wyjazdem. Niezbędne informacje o lekarzach medycyny tropikalnej oraz certyfikowanych poradniach w różnych regionach Polski znajdziesz w naszym wykazie lekarzy medycyny podróży