Podziel się na FB
Podziel się na Linkedin
Podziel się na Twitter
Iran: Szczepienia, malaria, denga oraz inne potencjalne zagrożenia, czyli co zabrać i jak ważne są repelenty na komary w Iranie?
W Iranie występuje kilka groźnych chorób tropikalnych przenoszonych przez komary, moskity oraz muchy, na które do dnia dzisiejszego nie wynaleziono skutecznej szczepionki.Chrobry te stanowią poważne zagrożenia dla zdrowia,a w niektórych przypadkach mogą doprowadzić nawet do śmierci.

Najgroźniejsze z nich to: 
  • Malaria,
  • Denga,
  • Gorączka Zachodniego Nilu,
  • Leiszmanioza trzewna,
  • Leiszmanioza skórna 

Ryzyko wystąpienia malarii w Iranie jest duże od marca do listopada na terenie całego kraju, a największe w rejinach wiejskich w prowincjach Sistan-Baluchestan,
na tropikalnym południu w prowincji Kerman i Hormozgan. Ryzyko zarażenia w prowincjach Ardebil i East Azerbijan, na północ od gór Zagros.

Iran szczepienia
 
NALEŻY WIEDZIEĆ, ŻE MALARIA JEST ZAKAŹNĄ CHOROBĄ ŚMIERTELNĄ I W OBECNYM CZASIE BRAK JEST SZCZEPIONKI NA TĘ CHOROBĘ.
 
  • Malarię roznoszą komary z rodzaju Anopheles, których należy bezwzględnie unikać stosując repelenty marki Mugga DEET korzystać z moskitier oraz chemioprofilaktyki.
  • Malaria występuje niezależnie od pory roku, a największe możliwe natężenie ukąszeń przez komary jest w porze deszczowej i podeszczowej.
  • Malaria jest obecnie jedną z trzech najgroźniejszych, oprócz AIDS i gruźlicy, chorób zakaźnych w świecie. Liczbę nowych zachorowań szacuje się na 300-500 milionów rocznie, a liczbę zgonów na 1,5-2,7 milionów każdego roku.
  • Denga to potencjalnie śmiertelna choroba wirusowa, przyjmująca postać gorączki krwotocznej występująca u ludzi. Patogenem odpowiedzialnym za wywołanie choroby są wirusy dengi z rodziny Flaviviridae, przenoszone przez komary z rodzaju Aedes.Należy bezwzględnie ich unikać stosując repelenty marki Mugga DEET oraz korzystać z moskitier. Do głównych objawów poza wysoką gorączką należą silne bóle i sztywność stawów. Występuje endemicznie w strefie subtropikalnej i tropikalnej. Ze względu na brak szczepionki i skutecznych leków antywirusowych możliwe jest tylko leczenie objawowe.


Iran malaria
Mapa występowania malarii w Iranu ( źródło www.fitfortravel.nhs.uk )

 


IRAN SZCZEPIENIA


 

Obowiązkowe szczepienia przy podróży z Polski – nie obowiązują.Natomiast szczepienie przeciwko żółtej gorączce wymagane jest od osób przybywających bezpośrednio z rejonu występowania tej choroby.

Szczepienia zalecane – przeciwko następującym chorobom:

  • wirusowe zapalenie wątroby typu A
  • wirusowe zapalenie wątroby typu B
  • tężec + błonica
  • choroba Heinego-Medina (inaczej: poliomyelitis)
  • dur brzuszny
  • inne według zaleceń lekarza w bardzo rzadkich sytuacjach

 


CO ZABRAĆ DO IRANU

Poniżej przedstawiamy podstawowy ekwipunek, jaki powinien zabrać każdy turysta do Iranu:

Repelenty na komary, moskity i inne insekty ( bez repelentów i leków malarycznych nawet nie myśl o wyjeździe – to podstawa – tym bardziej, że do dzisiaj nie ma szczepionki na malarię ). Iran jest krajem gdzie występuje malaria przenoszona przez komary.

Moskitiera przeciw komarom. W większości hotelów w standardzie są już moskitiery na łóżko, zdarzają się zazwyczaj zakurzone, brudne lub dziurawe. Zdarza się, że hotel nie ma takich moskitier lub będziemy spali pod namiotem. Moskitiera chroni życie, bo nie dopuszcza do śpiącego człowieka komarzyc szukających krwi.

Apteczka podróżna zawierająca leki przeciwbólowe, plastry, środki odkażające oraz leki łagodzące problemy żołądkowe szczególnie przeciw biegunce.Na safari, w parku, na plaży, itp. miejscach podczas skaleczenia będziemy często skazani tylko na siebie i podręczny ekwipunek medyczny.

Żel antybakteryjny do rąk oraz nawilżone chusteczki. Żel stosujemy przed posiłkiem wcierając w ręce, a w szczególności zawsze tam, gdzie nie mamy dostępu do bieżącej wody np. na safari, parku lub w toalecie. W toaletach przy drodze nie ma zazwyczaj papieru i mydła. Żel i chusteczki chronią nas przed bakteriami szczególnie przed tzw. chorobą brudnych rąk,która ma wiele nazw. Raz określana jest amebozą innym razem czerwonką. Zarazić się nią można wszędzie, jednak największe ryzyko zachorowania istnieje właśnie w krajach tropikalnych.Czerwonką zarazić się możemy pijąc wodę lub spożywając jedzenie, które zakażone jest cystami pasożyta (Entamoeba histolytica),gdy dostaną się one do organizmu mogą zaatakować m.in. płuca, wątrobę lub mózg. Najczęściej jednak atakują jelita powodując tzw. zespół jelitowy. Ta postać czerwonki jeśli nie jest odpowiednio leczona może doprowadzić nawet do zgonu.

Emulsje do opalania z filtrem UVA/UVB min. SPF50 oraz pomadki do ust. W strefie równikowej i podrównikowej jest bardzo ostre słońce i suche powietrze, które szybko może doprowadzić do poparzeń skóry, przegrzania ,a nawet udarów. Pamiętaj o smarowaniu balsamem uszu,a pomadkami ochronnymi ust, które najczęściej i najszybciej ulegają przesuszeniu i poparzeniu.

Okulary przeciwsłoneczne,a osoby z wadą wzroku-druga para okularów.

Książeczkę szczepień międzynarodowych- (między innymi zalecane szczepienie przeciw żółtej febrze)

Woreczki foliowe strunowe lub typu ZIPP, które w czasie safari skutecznie chroniące rzeczy podręczne przed pyłem

Przewodnik o danym kraju w naszym języku – dobrze wiedzieć gdzie jesteśmy i jakie są zwyczaje danego kraju.

Ważny paszport (minimum 6 miesięcy od daty wyjazdu z terytorium kraju zagranicznego).

Kserokopię dowodu osobistego i paszportu

Numery telefonów do lekarzy chorób tropikalnych w Polsce ( są w zakładce Lekarze chorób tropikalnych) oraz do ambasad i konsulatów.Poziom medycyny w krajach tropikalnych jest zazwyczaj niski dlatego w razie problemów lepiej kontaktować się z lekarzem w Polsce lub najbliższym konsulatem.

Kamera, aparat fotograficzny, lornetka, latarka, zapasowe baterie do aparatu oraz karta pamięci.

Karty kredytowe (najczęściej akceptowane są Visa, MasterCard, American Express).

Zaświadczenie medyczne (w języku angielskim), jeśli chorujecie Państwo na jakiś poważne schorzenia

Należy rozważyć zakup dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego (ubezpieczenie kosztów transportu, leczenia, następstw nieszczęśliwych wypadków)

Małe saszetki, torebki z suwakiem na dokumenty i pieniądze oraz jakiś plecak szczególnie przyda się na Safari. Dokumenty należy trzymać albo hotelowym sejfie albo zawsze blisko siebie – najwięcej złodziei jest na bazarach.

Odzież powinna być lekka, przewiewna i w jasnych kolorach. Powinniśmy zabrać długie spodnie,szorty,polar,sweter albo lekka kurtka,kostium kąpielowy, koszula z krótkim rękawem, koszula z długim rękawem, buty zakryte trekingowe lub adidasy,sandały,kapelusz albo czapka ( chronią nas przed groźnym słońcem ), płaszcz przeciwdeszczowy (wszystko z tkanin przewiewnych)

PROFILAKTYKA PODCZAS POBYTU W IRANIE

 
Chronić się przed ukąszeniem owadów: Stosować repelenty, korzystać z moskitier, unikać przebywania na otwartym terenie od zmierzchu do świtu. W pomieszczeniach z klimatyzacją lub gdzie nie ma moskitier używać w miarę możliwości siatki na okna. Zawsze kontrolować przed snem pomieszczenie czy nie ma insektów. Wychodząc w teren właściwie zabezpieczyć się w odzież (długie nogawki i rękawy).
 
Chronić się przed nadmiernym słońcem: Należy pamiętać, że słońce w tropikach jest bardzo nisko, bardzo szybko się opalamy i przegrzewamy organizm. Dlatego należy ograniczyć przebywanie na plażach i otwartym słońcu w godzinach pomiędzy 11.00-16.00.Stosować wysokie filtry UVA/UVB, okrycia głowy i nosić okulary przeciwsłoneczne.

Nie brodzić i kąpać się w zbiornikach ze stojącą wodą: Zbiorniki ze stojącą wodą (jeziora,kanały,stawy,kałuże,sadzawki) to ulubiona kryjówka ślimaków przenoszących bilharcjozę (po malarii najczęściej występująca choroba tropikalna na świecie). Obecnie cierpi na nią 200-300 mln ludzi. Larwy przywry przenikają do organizmu człowieka przez skórę, do powierzchownych naczyń krwionośnych. Przekształca się w migrujące stadium rozwojowe – schistosomulę, która dostaje się wraz z krwią do płuc, lewej części serca, dużego krwiobiegu i w końcu do wątroby. Wątroba jest miejscem osiągnięcia dojrzałości płciowej.

Spożywać żywność i wodę wyłącznie z kontrolowanych źródeł: Myć ręce wodą z mydłem przed każdym posiłkiem i stosować żele antybakteryjne z minimalną zawartością alkoholu 60%.W terenie,gdzie nie mamy dostępu do wody zawsze stosujemy żele.Pić tylko i wyłącznie wodę butelkowaną lub przegotowaną.Unikać spożycia napojów i drinków z lodem niewiadomego pochodzenia.Unikać spożycia produktów mlecznych, jeśli nie mamy pewności, że były pasteryzowane oraz żywności pochodzącej od ulicznych sprzedawców.Uważajmy na świeżo wyciskane soki.Unikajmy surowych warzyw (zwłaszcza liściastych), sałatek, owoców morza, mięsa, majonezu i lodów. Owoce myjemy i obieramy własnoręcznie. Jedzmy potrawy gotowane, pieczone lub smażone.

Unikać obrażeń ciała i drobnych skaleczeń: Unikać kontaktów z lokalnymi zwierzętami,a w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę, należy jak najszybciej przemyć ranę wodą utlenioną lub wodą z mydłem i skierować się do placówki służby zdrowia.Unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka, iniekcji niesterylnymi igłami ( zagrożenie zakażeniem HIV, WZW typu B, C). Unikać chodzenia boso po ziemi, gdzie istnieje ryzyko zakażenia (choroby pasożytnicze, np. zespół larwy wędrującej ), picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu, jazdy przepełnionymi autobusami i mikrobusami.Zawsze zapinać pasy bezpieczeństwa i stosować foteliki samochodowe dla dzieci, korzystać z kasków podczas jazdy rowerami i motocyklami,korzystać z kasków podczas wycieczek w skalne góry.Dbać o higienę ciała.Stosować prezerwatywy, a najlepiej unikać stosunków seksualnych ( zagrożenie zakażeniem HIV, WZW typu B, C, choroby skórne).
 
A CO PO POWROCIE?

 
Nie należy lekceważyć żadnej infekcji, która wystąpi w ciągu kilku miesięcy.W przypadku gorączki, biegunki, wysypki itp. należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza zwracając uwagę lekarzowi na swój zagraniczny pobyt. Wczesne rozpoznanie choroby może uratować życie!
 
INNE PRZYDATNE INFORMACJE O TYM KRAJU.


IRAN (Islamska Republika Iranu)
Stolica: Teheran
Waluta: rial (IRR);
Język urzędowy: perski (farsi)
Inne języki: turecki (azerski), kurdyjski, arabski (w południowo -zachodnim Iranie)
 
WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE.
 
Obywatele RP muszą posiadać wizę, zarówno na pobyt, jak i tranzyt przez Iran. Można ją uzyskać w Ambasadzie Iranu w Warszawie. Procedura wydania wizy może trwać nawet do miesiąca. W celu przyspieszenia można skorzystać z pośrednictwa agencji turystycznych. Istnieje możliwość uzyskania wizy tranzytowej.
Dziennikarze otrzymują specjalny rodzaj wizy. Prowadzenie jakiejkolwiek działalności dziennikarskiej, reporterskiej lub informacyjnej wymaga uzyskania akredytacji od stosownych organów państwowych. Złamanie powyższego prawa grozi aresztowaniem i postawieniem poważnych oskarżeń, ze szpiegostwem włącznie.
Obywatele polscy udający się do Iranu na podstawie zwykłych paszportów w celach turystycznych mogą ubiegać się o wizy (maksymalny czas pobytu – 14 dni) także na lotniskach międzynarodowych: Teheran – Imam Khomeini, Teheran – Mehrabad, Sziraz, Tebriz, Meszhed. Dokumenty niezbędne do uzyskania wizy na lotnisku: paszport ważny co najmniej przez 6 miesięcy od daty przylotu do Iranu, powrotny bilet lotniczy, jedno zdjęcie paszportowe. Ze względu na brak gwarancji uzyskania wizy w tej procedurze oraz możliwe problemy na europejskich lotniskach (pasażerowie podróżujący do Iranu bez wizy mogą zostać niewpuszczeni na pokład samolotu) Ambasada RP w Teheranie odradza stosowanie tej procedury. Nie ma możliwości uzyskania wizy na lądowych i morskich przejściach granicznych.
W celu uzyskania szczegółowych informacji nt. uzyskania wizy prosimy o bezpośredni kontakt z Ambasadą Iranu w Warszawie. Procedura przedłużania wizy po przyjeździe jest skomplikowana i żmudna, wymaga z reguły poparcia Ambasady RP w Teheranie. Długotrwała jest także procedura zalegalizowania pobytu w nowym paszporcie, wydanym w miejsce utraconego – może to trwać ok. 10 dni.
 
PRZEPISY CELNE
 
Wwóz i wywóz pieniędzy odbywa się na ogólnych zasadach (deklaracja celna). Wwóz/wywóz większych kwot (ponad 5000 USD) należy zadeklarować przedstawiając źródło ich pochodzenia. Obowiązuje zakaz wwozu i wywozu alkoholu (w tym piwa), narkotyków, pornografii lub materiałów, które mogą być uznane za pornografię (np. czasopisma), wieprzowiny, wszelkich towarów wyprodukowanych w Izraelu lub mających do tego kraju odniesienie. Kasety magnetofonowe, wideo, płyty DVD, VCD lub CD mogą być sprawdzane na granicy; w tym celu zatrzymywane są do depozytu. Zakazany jest wywóz przedmiotów i sprzętów mogących uchodzić za antyki. Bagaż pasażerów przylatujących do Iranu jest dodatkowo prześwietlany przed opuszczeniem lotnisk.
 
PRZEPISY PRAWNE
 
Przemyt lub posiadanie narkotyków zagrożone są bardzo surowymi konsekwencjami karnymi, łącznie z karą śmierci.
 
MELDUNEK
 
Nie ma obowiązku meldunkowego.
 
UBEZPIECZENIE
 
Ubezpieczenia osobowe i komunikacyjne nie są wymagane, zalecane jest jednak ich wykupienie – zwłaszcza od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia..
 
SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA
 
W Iranie, zgodnie z regulacjami WTO, żadne dodatkowe szczepienia nie są wymagane. Opieka medyczna jest ogólnie dostępna. Usługi świadczone są zarówno w państwowych jak i prywatnych placówkach zdrowotnych ; cudzoziemiec w każdym przypadku musi za te usługi płacić. Pomoc medyczna w placówkach prywatnych w każdym zakresie jest na wysokim poziomie- porównywalnym z europejskim. Znajomość języka angielskiego wśród irańskich lekarzy jest dość powszechna. Większość (problemy z zaopatrzeniem w specjalistyczne leki dla ciężkich chorób przewlekłych – różne formy raka, hemofilia i in.) lekarstw jest dostępna w aptekach, najczęściej są to lokalne odpowiedniki zagranicznych leków, dostępne są również specyfiki zagraniczne.
 
 INFORMACJE DLA KIEROWCÓW
 
W związku z utrzymywanym systemem subsydiów, w Iranie funkcjonują karty do tankowania i limity paliwowe. Cena nielimitowanego paliwa to ok. 0,3 USD za 1 litr. Wymagane jest międzynarodowe prawo jazdy. Nie ma możliwości wjazdu na terytorium Iranu pojazdem zarejestrowanym za granicą bez wcześniejszego uzyskania pisemnej zgody władz irańskich bądź posiadania Carnet de Passage; brak dokumentów świadczących o uzyskaniu takiej zgody oznacza bezwzględne zatrzymanie pojazdu na granicy. Drogowe przejścia graniczne czynne są najczęściej przez kilka godzin dziennie; w czasie ważniejszych świąt mogą być zamknięte. Sieć drogowa jest dobrze rozwinięta, główne drogi są dobrej jakości i mają właściwie oznakowanie. Za przejazd niektórymi autostradami pobierane są niewysokie opłaty. Benzyna jest łatwo dostępna na stacjach paliwowych, mogą natomiast wystąpić trudności z zakupem oleju napędowego (jest on sprzedawany tylko na wybranych stacjach – przy trasach tranzytowych) – w Iranie silniki Diesla mogą posiadać tylko samochody ciężarowe. Ograniczenia ilościowe w zakupie paliwa obowiązują na niektórych obszarach przygranicznych, szczególnie we wschodnim Iranie. Podczas prowadzenia pojazdu w Iranie należy zachować szczególną ostrożność, gdyż wielu miejscowych kierowców nie przestrzega przepisów drogowych. W razie kolizji winę za jej spowodowanie najczęściej przypisuje się cudzoziemcowi.
Iran mimo posiadania bardzo dobrej sieci dróg znajduje się na jednym z czołowych miejsc w świecie jeśli idzie o ilość śmiertelnych wypadków drogowych ze względu na zły stan techniczny używanych samochodów, brawurę oraz słabe wyszkolenie kierowców.
 
PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
 
W miejscowych środkach transportu (pociągi, samoloty) panuje spore obłożenie – bilety najlepiej kupować z wyprzedzeniem. W Teheranie funkcjonuje sieć metra. Koszt środków transportu jest stosunkowo niewielki. Cudzoziemcy mogą zatrzymywać się w hotelach, motelach i guest-housach. Noclegi w domach prywatnych (np. w ramach tzw. couchsurfingu) bywają proponowane, są jednak w świetle miejscowego prawa nielegalne Ograniczenia w podróżowaniu dotyczą terenów wojskowych; poza tym niektóre obszary mogą być niedostępne dla obcokrajowców z uwagi na sytuację polityczną (pogranicze z Irakiem) lub aktywność band przestępczych (pogranicze z Afganistanem i Pakistanem). Zdecydowanie odradza się podróży do tych części kraju.
Bezpłatny autostop praktycznie nie występuje, większość kierowców oczekuje zapłaty za podwiezienie. Wiele nieoznakowanych samochodów jest w rzeczywistości taksówkami – wskazane jest uzgodnienie ceny za przejazd przed rozpoczęciem podróży.
Zaleca się z korzystanie z taksówek o kolorze żółtym lub zielonym. Oznacza to, że są to zarejestrowani taksówkarze.
Na ogół taksówka złapana na ulicy, działa jak autobus, czyli jeździ po określonej dla siebie trasie. Dodatkowo, taksówki w Iranie zabierają ze sobą maksymalną ilość osób. Natomiast, jeżeli chcemy dotrzeć pod konkretny adres, trzeba to oznajmić kierowcy od razu i wtedy nie będzie się zatrzymywał w celu zabrania innych pasażerów. Trzeba liczyć się z tym, że będziemy musieli zapłacić za wszystkie 4 miejsca w samochodzie.
 
BEZPIECZEŃSTWO
 
W podróżach do Iranu zaleca się zachowanie ostrożności. Ze względu na policyjny charakter kraju Iran jest względnie bezpieczny, jeśli chodzi o przestępczości pospolitą.
Ambasada RP w Teheranie odradza podróżowanie wzdłuż granicy z Irakiem, Pakistanem i Afganistanem.
Zagrożenie przestępczością jest umiarkowane. Turyści najczęściej stają się ofiarami pospolitych kradzieży, jak wyrwanie torebki z ręki; często sprawcami takich napadów bywają motocykliści (należy pamiętać, że motocykliści często jeżdżą chodnikami dla pieszych). Zdarza się także, że złodzieje – udając funkcjonariuszy służb porządkowych, sił bezpieczeństwa – pod pozorem kontroli kradną paszport, pieniądze lub inne cenne przedmioty. Wynajmując przypadkowy samochód z kierowcą, należy uważać, by nie dać się okraść: zdarzają się kierowcy-oszuści, którzy proszą o popchnięcie auta, po czym odjeżdżają z bagażem; podobnie może się zdarzyć, gdy turysta wysiądzie z samochodu, np. przed hotelem.
Należy zachować dużą ostrożność przy przechodzeniu przez jezdnię oraz mieć na uwadze, że motocykliści korzystają również z chodników dla pieszych.
Na terenie Iranu, szczególnie w Teheranie, odnotowywany jest wysoki poziom zanieczyszczeń powietrza.
Na całym terytorium Iranu występuje stałe zagrożenie trzęsieniem ziemi.
 
INNE PRZYDATNE INFORMACJE
 
Oficjalną religią jest islam szyicki. Prawo irańskie opiera się na prawie koranicznym (szariacie) i w wielu aspektach znacznie odbiega od międzynarodowych standardów.
Ubiór:
a) kobiety – obowiązek noszenia chusty we wszystkich miejscach publicznych (chustę należy mieć przygotowaną do założenia już po wylądowaniu na terenie Iranu); zakaz noszenia krótkich rękawów, dekoltów, garsonek oraz krótkich spódnic i sukienek – dozwolona jest długa spódnica do ziemi lub spodnie wraz z płaszczem (np. letni płaszcz) zakrywającym biodra
b) mężczyźni – zakaz noszenia krótkich spodni oraz podkoszulków
W okresie ramadanu w miejscach publicznych nie można spożywać posiłków, pić napojów ani palić papierosów.
W Teheranie odprawiane są msze katolickie (w języku angielskim, włoskim, francuskim oraz perskim).
W oficjalnych kontaktach kobiety nie podają ręki mężczyznom, mężczyźni nie podają ręki kobietom.
Fotografowanie:
Dla własnego bezpieczeństwa lepiej pytać o zgodę osób fotografowanych. Obowiązuje zakaz fotografowania obiektów rządowych, wojskowych, posterunków policji, miejsc kultu, ambasad.
Podczas planowania podróży do opisanego powyżej kraju, zaleca SIĘ zapoznanie się z ostrzeżeniami dla podróżujących, zawierającymi najnowsze informacje istotne dla bezpieczeństwa obywateli polskich na świecie.
Wszystkim obywatelom polskim udającym się do Iranu zaleca się rejestrację pobytu na stronie MSZ https://secure.e-konsulat.gov.pl/Podroze/OpiekaKonsularna.aspx
 
PLACÓWKI DYPLOMATYCZNE
 
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Islamskiej Republice Iranu
ambasador: Juliusz Gojło
Iran, Teheran, Africa Ekspressway; Pirouz str. 1-3, 19-174
Tel. dyżurny: +9821 8878 72 62 Tel. dyżurny: +9821 8878 72 64 Tel. dyżurny: +9821 8878 72 63 Faks: +9821 8878 8774
teheran.amb.sekretariat@msz.gov.pl

 

 

Powyższe informacje opierają się na stanie wiedzy z dnia publikacji i mogą ulec zmianie bez powiadomienia.
WRÓĆ


Podziel się na FB
Podziel się na Linkedin
Podziel się na Twitter
Witaj, jestem Joanna
I chcę Cię poinformować, że już nie musisz się martwić o oryginalność repelentów na komary tropikalne z serii Mugga. Teraz kupisz je w oficjalnym sklepie marki.
Infolinia i pomoc w doborze repelentu: Pomoc w doborze repelentu: 570 555 950 wew. 1