Mali: Szczepienia, malaria, denga oraz inne potencjalne zagrożenia, czyli co zabrać i jak ważne są repelenty na komary w Mali?
W Mali występuje kilka groźnych chorób tropikalnych przenoszonych przez komary, moskity oraz muchy, na które do dnia dzisiejszego nie wynaleziono skutecznej szczepionki.Chrobry te stanowią poważne zagrożenia dla zdrowia,a w niektórych przypadkach mogą doprowadzić nawet do śmierci.
Najgroźniejsze z nich to:
- Malaria,
- Denga
- oraz równie groźna tzw. Ślepota rzeczna
Ryzyko wystąpienia malarii w Mali est duże, niezależnie od pory roku na terenie całego kraju.
- Malarię roznoszą komary z rodzaju Anopheles, których należy bezwzględnie unikać stosując repelenty marki Mugga DEET korzystać z moskitier oraz chemioprofilaktyki.
- Malaria występuje niezależnie od pory roku, a największe możliwe natężenie ukąszeń przez komary jest w porze deszczowej i podeszczowej.
- Malaria jest obecnie jedną z trzech najgroźniejszych, oprócz AIDS i gruźlicy, chorób zakaźnych w świecie. Liczbę nowych zachorowań szacuje się na 300-500 milionów rocznie, a liczbę zgonów na 1,5-2,7 milionów każdego roku.
- Denga to potencjalnie śmiertelna choroba wirusowa, przyjmująca postać gorączki krwotocznej występująca u ludzi. Patogenem odpowiedzialnym za wywołanie choroby są wirusy dengi z rodziny Flaviviridae, przenoszone przez komary z rodzaju Aedes.Należy bezwzględnie ich unikać stosując repelenty marki Mugga DEET oraz korzystać z moskitier. Do głównych objawów poza wysoką gorączką należą silne bóle i sztywność stawów. Występuje endemicznie w strefie subtropikalnej i tropikalnej. Ze względu na brak szczepionki i skutecznych leków antywirusowych możliwe jest tylko leczenie objawowe.
Mapa występowania malarii w Mali ( źródło www.fitfortravel.nhs.uk )
JAKIE SZCZEPIENIA DO MALI?
Obowiązkowe szczepienia przy podróży z Polski – nie obowiązują.Natomiast szczepienie przeciwko żółtej gorączce wymagane jest od osób przybywających bezpośrednio z rejonu występowania tej choroby.
Szczepienia zalecane – przeciwko następującym chorobom:
- wirusowe zapalenie wątroby typu A
- wirusowe zapalenie wątroby typu B
- tężec + błonica
- choroba Heinego-Medina (inaczej: poliomyelitis)
- dur brzuszny
- inne według zaleceń lekarza w bardzo rzadkich sytuacjach
CO ZABRAĆ DO MALI
Poniżej przedstawiamy podstawowy ekwipunek, jaki powinien zabrać każdy turysta do Mali:
Repelenty na komary, moskity i inne insekty ( bez repelentów i leków malarycznych nawet nie myśl o wyjeździe – to podstawa – tym bardziej, że do dzisiaj nie ma szczepionki na malarię ). Mali jest krajem gdzie występuje malaria przenoszona przez komary.
Moskitiera przeciw komarom. W większości hotelów w standardzie są już moskitiery na łóżko, zdarzają się zazwyczaj zakurzone, brudne lub dziurawe. Zdarza się, że hotel nie ma takich moskitier lub będziemy spali pod namiotem. Moskitiera chroni życie, bo nie dopuszcza do śpiącego człowieka komarzyc szukających krwi.
Apteczka podróżna zawierająca leki przeciwbólowe, plastry, środki odkażające oraz leki łagodzące problemy żołądkowe szczególnie przeciw biegunce.Na safari, w parku, na plaży, itp. miejscach podczas skaleczenia będziemy często skazani tylko na siebie i podręczny ekwipunek medyczny.
Żel antybakteryjny do rąk oraz nawilżone chusteczki. Żel stosujemy przed posiłkiem wcierając w ręce, a w szczególności zawsze tam, gdzie nie mamy dostępu do bieżącej wody np. na safari, parku lub w toalecie. W toaletach przy drodze nie ma zazwyczaj papieru i mydła. Żel i chusteczki chronią nas przed bakteriami szczególnie przed tzw. chorobą brudnych rąk,która ma wiele nazw. Raz określana jest amebozą innym razem czerwonką. Zarazić się nią można wszędzie, jednak największe ryzyko zachorowania istnieje właśnie w krajach tropikalnych.Czerwonką zarazić się możemy pijąc wodę lub spożywając jedzenie, które zakażone jest cystami pasożyta (Entamoeba histolytica),gdy dostaną się one do organizmu mogą zaatakować m.in. płuca, wątrobę lub mózg. Najczęściej jednak atakują jelita powodując tzw. zespół jelitowy. Ta postać czerwonki jeśli nie jest odpowiednio leczona może doprowadzić nawet do zgonu.
Emulsje do opalania z filtrem UVA/UVB min. SPF50 oraz pomadki do ust. W strefie równikowej i podrównikowej jest bardzo ostre słońce i suche powietrze, które szybko może doprowadzić do poparzeń skóry, przegrzania ,a nawet udarów. Pamiętaj o smarowaniu balsamem uszu,a pomadkami ochronnymi ust, które najczęściej i najszybciej ulegają przesuszeniu i poparzeniu.
Okulary przeciwsłoneczne,a osoby z wadą wzroku-druga para okularów.
Książeczkę szczepień międzynarodowych- (między innymi zalecane szczepienie przeciw żółtej febrze)
Woreczki foliowe strunowe lub typu ZIPP, które w czasie safari skutecznie chroniące rzeczy podręczne przed pyłem
Przewodnik z mapą o danym kraju w naszym języku – dobrze wiedzieć gdzie jesteśmy i jakie są zwyczaje danego kraju.
Ważny paszport (minimum 6 miesięcy od daty wyjazdu z terytorium kraju zagranicznego).
Kserokopię dowodu osobistego i paszportu
Numery telefonów do lekarzy chorób tropikalnych w Polsce ( są w zakładce Lekarze chorób tropikalnych) oraz do ambasad i konsulatów. Poziom medycyny w krajach tropikalnych jest zazwyczaj niski dlatego w razie problemów lepiej kontaktować się z lekarzem w Polsce lub najbliższym konsulatem.
Kamera, aparat fotograficzny, lornetka, latarka, zapasowe baterie do aparatu oraz karta pamięci.
Karty kredytowe (najczęściej akceptowane są Visa, MasterCard, American Express).
Zaświadczenie medyczne (w języku angielskim), jeśli chorujecie Państwo na jakiś poważne schorzenia
Należy rozważyć zakup dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego (ubezpieczenie kosztów transportu, leczenia, następstw nieszczęśliwych wypadków)
Małe saszetki, torebki z suwakiem na dokumenty i pieniądze oraz jakiś plecak szczególnie przyda się na Safari. Dokumenty należy trzymać albo hotelowym sejfie albo zawsze blisko siebie – najwięcej złodziei jest na bazarach.
Odzież powinna być lekka, przewiewna i w jasnych kolorach. Powinniśmy zabrać długie spodnie,szorty,polar,sweter albo lekka kurtka,kostium kąpielowy, koszula z krótkim rękawem, koszula z długim rękawem, buty zakryte trekingowe lub adidasy,sandały,kapelusz albo czapka ( chronią nas przed groźnym słońcem ), płaszcz przeciwdeszczowy (wszystko z tkanin przewiewnych)
PROFILAKTYKA PODCZAS POBYTU W MALI
Nie brodzić i kąpać się w zbiornikach ze stojącą wodą: Zbiorniki ze stojącą wodą (jeziora,kanały,stawy,kałuże,sadzawki) to ulubiona kryjówka ślimaków przenoszących bilharcjozę (po malarii najczęściej występująca choroba tropikalna na świecie). Obecnie cierpi na nią 200-300 mln ludzi. Larwy przywry przenikają do organizmu człowieka przez skórę, do powierzchownych naczyń krwionośnych. Przekształca się w migrujące stadium rozwojowe – schistosomulę, która dostaje się wraz z krwią do płuc, lewej części serca, dużego krwiobiegu i w końcu do wątroby. Wątroba jest miejscem osiągnięcia dojrzałości płciowej.
Spożywać żywność i wodę wyłącznie z kontrolowanych źródeł: Myć ręce wodą z mydłem przed każdym posiłkiem i stosować żele antybakteryjne z minimalną zawartością alkoholu 60%.W terenie,gdzie nie mamy dostępu do wody zawsze stosujemy żele.Pić tylko i wyłącznie wodę butelkowaną lub przegotowaną.Unikać spożycia napojów i drinków z lodem niewiadomego pochodzenia.Unikać spożycia produktów mlecznych, jeśli nie mamy pewności, że były pasteryzowane oraz żywności pochodzącej od ulicznych sprzedawców.Uważajmy na świeżo wyciskane soki.Unikajmy surowych warzyw (zwłaszcza liściastych), sałatek, owoców morza, mięsa, majonezu i lodów. Owoce myjemy i obieramy własnoręcznie. Jedzmy potrawy gotowane, pieczone lub smażone.
Unikać obrażeń ciała i drobnych skaleczeń: Unikać kontaktów z lokalnymi zwierzętami,a w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę, należy jak najszybciej przemyć ranę wodą utlenioną lub wodą z mydłem i skierować się do placówki służby zdrowia.Unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka, iniekcji niesterylnymi igłami ( zagrożenie zakażeniem HIV, WZW typu B, C). Unikać chodzenia boso po ziemi, gdzie istnieje ryzyko zakażenia (choroby pasożytnicze, np. zespół larwy wędrującej ), picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu, jazdy przepełnionymi autobusami i mikrobusami.Zawsze zapinać pasy bezpieczeństwa i stosować foteliki samochodowe dla dzieci, korzystać z kasków podczas jazdy rowerami i motocyklami,korzystać z kasków podczas wycieczek w skalne góry.Dbać o higienę ciała.Stosować prezerwatywy, a najlepiej unikać stosunków seksualnych ( zagrożenie zakażeniem HIV, WZW typu B, C, choroby skórne).
A CO PO POWROCIE?
MALI (Republika Mali)
Stolica: Bamako
Waluta: frank Zachodnioafrykańskiej Wspólnoty Walutowej (XOF);
Język urzędowy: francuski
Inne języki: bambara, malinke, senufo, sarakole, dogon, arabski
WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE.
Obywateli RP obowiązują wizy na przejazd i pobyt. Obywatele RP udający się do Mali powinni ubiegać się o wizy w Ambasadzie Mali w Berlinie, w wyjątkowych przypadkach możliwe jest uzyskanie wizy na granicy. Paszport musi być ważny co najmniej 6 miesięcy. Wizę można przedłużyć na miejscu w odpowiednim urzędzie. Nie wymaga się okazania środków finansowych na pobyt, niezbędne jest jednak posiadanie ok. 70 USD na dobę.
PRZEPISY CELNE
Takie same jak w krajach europejskich. Miejscowa waluta, czyli frank XOF, obowiązuje w 8 krajach CEDEAO – Zachodnioafrykańskiej Wspólnoty Gospodarczo-Walutowej (Benin, Burkina Faso, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea Bissau, Mali, Niger, Senegal i Togo) i jej wywóz poza te kraje jest oficjalnie zakazany. W praktyce zakaz dotyczy większych sum, równowartości kilkuset USD. Nie ma możliwości zwrotu podatku VAT.
MELDUNEK
Posiadacze wiz są zwolnieni z obowiązku meldowania się na policji.
SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA
Wymagane jest szczepienie przeciw żółtej febrze, potwierdzone wpisem do międzynarodowej książeczki zdrowia. Zaleca się szczepienia przeciw zapaleniu opon mózgowych, żółtaczce typu A i B, cholerze, szczepienie Di-Per-Te. W Mali praktycznie przez cały rok zdarzają się przypadki zachorowań na cholerę. Ogniska chorobowe znajdują się na południu kraju (region Sikasso) i na północy (w regionach Ségou, Mopti i Timbuktu). Przed podróżą należy zapoznać się z aktualną sytuacją epidemiologiczną. Ryzyko zachorowania na bilharcjozę jest bardzo duże, z tego powodu odradza się kąpiele w zbiornikach wodnych oraz w rzekach (wiele przypadków zachorowań odnotowano w rejonie zbiorników Banani w kraju Dogonów oraz Sibi niedaleko Bamako – oba miejsca usytuowane są na uczęszczanych szlakach turystycznych). Występuje też zagrożenie malarią (rekomendowana profilaktyka przeciw ukąszeniom komarów oraz antymalaryczna). Należy przestrzegać zasad higieny tropikalnej, nie pić surowej wody, nie jeść owoców ze skórką. Poziom opieki medycznej jest niski. Konsultacja lekarska kosztuje od 15 EUR, za pobyt w szpitalu trzeba zapłacić ok. 60 EUR za dobę (do sumy tej trzeba doliczyć koszty lekarstw, badań specjalistycznych i zabiegów). Gorący i suchy klimat, jaki panuje w Mali od września do lutego, jest szczególnie niebezpieczny dla osób z zaburzeniami układu krążenia.
PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
Niewiele dróg ma nawierzchnię asfaltową. Należy zachować dużą ostrożność podczas jazdy samochodem i unikać podróży po zmroku – stan dróg jest fatalny, ruch drogowy chaotyczny, istnieje duże ryzyko kolizji z nie oświetlonymi pojazdami, pieszymi oraz zwierzętami hodowlanymi.Kierowcy zobowiązani są do posiadania międzynarodowego prawa jazdy i międzynarodowego ubezpieczenia samochodu.
BEZPIECZEŃSTWO
Z uwagi na prowadzone działania zbrojne w północnych rejonach kraju oraz ze względu na utrzymujące się zagrożenie działalnością terrorystyczną i ryzyko porwań cudzoziemców (głównie w północnych prowincjach kraju – Timbouctou, Kidal i Gao), MSZ zaleca obywatelom polskim powstrzymanie się od podróży do i przez terytorium Mali do czasu normalizacji sytuacji wewnętrznej w tym kraju.
INNE PRZYDATNE INFORMACJE
Spośród walut wymienialnych najlepiej przywozić euro, które ma stały kurs. Tylko w Bamako i Kayes można posługiwać się popularnymi kartami, jak VISA.
Istnieje połączenie kolejowe z Dakarem. Jednakże decydując się na podróż tym środkiem lokomocji, pamiętać należy, że tabor jest dość zniszczony, a komfort podróży niski.
Małoletni podróżujący z opiekunami innymi niż rodzice / opiekunowie prawni powinni posiadać pisemne zezwolenie
Podczas planowania podróży do opisanego powyżej kraju, zalecane jest zapoznanie się z ostrzeżeniami dla podróżujących, zawierającymi najnowsze informacje istotne dla bezpieczeństwa obywateli polskich na świecie oraz zgłoszenie podróży w systemie e-konsulat.Należy pamiętać o obowiązujących tu muzułmańskich normach religijnych i obyczajowych (np. odpowiednie zachowanie i ubiór w miejscach publicznych) oraz przestrzeganiu podstawowych zasad (wchodzenie do meczetów bez obuwia, kobiety w nakryciu głowy i w strojach z zakrytym dekoltem, najlepiej sięgających do kostek, i w stonowanych, ciemnych kolorach). Nie należy zwiedzać meczetów w piątki, szczególnie podczas modłów. W okresie ramadanu w ciągu całego dnia (od wschodu do zachodu słońca) niewskazane jest spożywanie jedzenia i napojów w miejscach publicznych, palenie tytoniu czy hałaśliwe zachowanie.
PLACÓWKI DYPLOMATYCZNE
Brak polskiej placówki dyplomatycznej.
Państwo podlega kompetencji terytorialnej Ambasady RP w Algierze (Algieria).