NALEŻY WIEDZIEĆ, ŻE MALARIA JEST ZAKAŹNĄ CHOROBĄ ŚMIERTELNĄ I W OBECNYM CZASIE BRAK JEST SZCZEPIONKI NA TĘ CHOROBĘ.
- Malarię roznoszą komary z rodzaju Anopheles, których należy bezwzględnie unikać stosując repelenty marki Mugga DEET korzystać z moskitier oraz chemioprofilaktyki.
- Malaria występuje niezależnie od pory roku, a największe możliwe natężenie ukąszeń przez komary jest w porze deszczowej i podeszczowej.
- Malaria jest obecnie jedną z trzech najgroźniejszych, oprócz AIDS i gruźlicy, chorób zakaźnych w świecie. Liczbę nowych zachorowań szacuje się na 300-500 milionów rocznie, a liczbę zgonów na 1,5-2,7 milionów każdego roku.
- Denga to potencjalnie śmiertelna choroba wirusowa, przyjmująca postać gorączki krwotocznej występująca u ludzi. Patogenem odpowiedzialnym za wywołanie choroby są wirusy dengi z rodziny Flaviviridae, przenoszone przez komary z rodzaju Aedes.Należy bezwzględnie ich unikać stosując repelenty marki Mugga DEET oraz korzystać z moskitier. Do głównych objawów poza wysoką gorączką należą silne bóle i sztywność stawów. Występuje endemicznie w strefie subtropikalnej i tropikalnej. Ze względu na brak szczepionki i skutecznych leków antywirusowych możliwe jest tylko leczenie objawowe.
Mapa występowania malarii na Wybrzeżu Kości Słoniowej ( źródło www.fitfortravel.nhs.uk )
JAKIE SZCZEPIENIA NA WYBRZEŻE KOŚCI SŁONIOWEJ?
Obowiązkowe szczepienia przy podróży z Polski – nie obowiązują.Natomiast szczepienie przeciwko żółtej gorączce wymagane jest od osób przybywających bezpośrednio z rejonu występowania tej choroby.
Szczepienia zalecane – przeciwko następującym chorobom:
- wirusowe zapalenie wątroby typu A
- wirusowe zapalenie wątroby typu B
- tężec + błonica
- choroba Heinego-Medina (inaczej: poliomyelitis)
- dur brzuszny
- japońskie zapalenie mózgu
- inne według zaleceń lekarza w bardzo rzadkich sytuacjach
CO ZABRAĆ DO WYBRZEŻA KOŚCI SŁONIOWEJ
Poniżej przedstawiamy podstawowy ekwipunek, jaki powinien zabrać każdy turysta do Wybrzeża Kości Słoniowej.
Preparaty na komary, moskity i inne insekty ( bez repelentów i leków malarycznych nawet nie myśl o wyjeździe – to podstawa – tym bardziej, że do dzisiaj nie ma szczepionki na malarię ). Wybrzeże Kości Słoniowej jest krajem gdzie występuje malaria przenoszona przez komary.
Moskitiera przeciw komarom. W większości hotelów w standardzie są już moskitiery na łóżko, zdarzają się zazwyczaj zakurzone, brudne lub dziurawe. Zdarza się, że hotel nie ma takich moskitier lub będziemy spali pod namiotem. Moskitiera chroni życie, bo nie dopuszcza do śpiącego człowieka komarzyc szukających krwi.
Apteczka podróżna zawierająca leki przeciwbólowe, plastry, środki odkażające oraz leki łagodzące problemy żołądkowe szczególnie przeciw biegunce.Na safari, w parku, na plaży, itp. miejscach podczas skaleczenia będziemy często skazani tylko na siebie i podręczny ekwipunek medyczny.
Żel antybakteryjny do rąk oraz nawilżone chusteczki. Żel stosujemy przed posiłkiem wcierając w ręce, a w szczególności zawsze tam, gdzie nie mamy dostępu do bieżącej wody np. na safari, parku lub w toalecie. W toaletach przy drodze nie ma zazwyczaj papieru i mydła. Żel i chusteczki chronią nas przed bakteriami szczególnie przed tzw. chorobą brudnych rąk,która ma wiele nazw. Raz określana jest amebozą innym razem czerwonką. Zarazić się nią można wszędzie, jednak największe ryzyko zachorowania istnieje właśnie w krajach tropikalnych.Czerwonką zarazić się możemy pijąc wodę lub spożywając jedzenie, które zakażone jest cystami pasożyta (Entamoeba histolytica),gdy dostaną się one do organizmu mogą zaatakować m.in. płuca, wątrobę lub mózg. Najczęściej jednak atakują jelita powodując tzw. zespół jelitowy. Ta postać czerwonki jeśli nie jest odpowiednio leczona może doprowadzić nawet do zgonu.
Emulsje do opalania z filtrem UVA/UVB min. SPF50 oraz pomadki do ust. W strefie równikowej i podrównikowej jest bardzo ostre słońce i suche powietrze, które szybko może doprowadzić do poparzeń skóry, przegrzania ,a nawet udarów. Pamiętaj o smarowaniu balsamem uszu,a pomadkami ochronnymi ust, które najczęściej i najszybciej ulegają przesuszeniu i poparzeniu.
Okulary przeciwsłoneczne,a osoby z wadą wzroku-druga para okularów.
Książeczkę szczepień międzynarodowych- (między innymi zalecane szczepienie przeciw żółtej febrze)
Woreczki foliowe strunowe lub typu ZIPP, które w czasie safari skutecznie chroniące rzeczy podręczne przed pyłem
Przewodnik z mapą o danym kraju w naszym języku – dobrze wiedzieć gdzie jesteśmy i jakie są zwyczaje danego kraju.
Ważny paszport (minimum 6 miesięcy od daty wyjazdu z terytorium kraju zagranicznego).
Kserokopię dowodu osobistego i paszportu
Numery telefonów do lekarzy chorób tropikalnych w Polsce ( są w zakładce Lekarze chorób tropikalnych) oraz do ambasad i konsulatów. Poziom medycyny w krajach tropikalnych jest zazwyczaj niski dlatego w razie problemów lepiej kontaktować się z lekarzem w Polsce lub najbliższym konsulatem.
Kamera, aparat fotograficzny, lornetka, latarka, zapasowe baterie do aparatu oraz karta pamięci.
Karty kredytowe (najczęściej akceptowane są Visa, MasterCard, American Express).
Zaświadczenie medyczne (w języku angielskim), jeśli chorujecie Państwo na jakiś poważne schorzenia
Należy rozważyć zakup dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego (ubezpieczenie kosztów transportu, leczenia, następstw nieszczęśliwych wypadków)
Małe saszetki, torebki z suwakiem na dokumenty i pieniądze oraz jakiś plecak szczególnie przyda się na Safari. Dokumenty należy trzymać albo hotelowym sejfie albo zawsze blisko siebie – najwięcej złodziei jest na bazarach.
Odzież powinna być lekka, przewiewna i w jasnych kolorach. Powinniśmy zabrać długie spodnie,szorty,polar,sweter albo lekka kurtka,kostium kąpielowy, koszula z krótkim rękawem, koszula z długim rękawem, buty zakryte trekingowe lub adidasy,sandały,kapelusz albo czapka ( chronią nas przed groźnym słońcem ), płaszcz przeciwdeszczowy (wszystko z tkanin przewiewnych)
PROFILAKTYKA PODCZAS POBYTU NA WYBRZEŻU KOŚCI SŁONIOWEJ
Chronić się przed ukąszeniem owadów: Stosować repelenty, korzystać z moskitier, unikać przebywania na otwartym terenie od zmierzchu do świtu. W pomieszczeniach z klimatyzacją lub gdzie nie ma moskitier używać w miarę możliwości siatki na okna. Zawsze kontrolować przed snem pomieszczenie czy nie ma insektów. Wychodząc w teren właściwie zabezpieczyć się w odzież (długie nogawki i rękawy).
Chronić się przed nadmiernym słońcem: Należy pamiętać, że słońce w tropikach jest bardzo nisko, bardzo szybko się opalamy i przegrzewamy organizm. Dlatego należy ograniczyć przebywanie na plażach i otwartym słońcu w godzinach pomiędzy 11.00-16.00.Stosować wysokie filtry UVA/UVB, okrycia głowy i nosić okulary przeciwsłoneczne.
Nie brodzić i kąpać się w zbiornikach ze stojącą wodą: Zbiorniki ze stojącą wodą (jeziora,kanały,stawy,kałuże,sadzawki) to ulubiona kryjówka ślimaków przenoszących bilharcjozę (po malarii najczęściej występująca choroba tropikalna na świecie). Obecnie cierpi na nią 200-300 mln ludzi. Larwy przywry przenikają do organizmu człowieka przez skórę, do powierzchownych naczyń krwionośnych. Przekształca się w migrujące stadium rozwojowe – schistosomulę, która dostaje się wraz z krwią do płuc, lewej części serca, dużego krwiobiegu i w końcu do wątroby. Wątroba jest miejscem osiągnięcia dojrzałości płciowej.
Spożywać żywność i wodę wyłącznie z kontrolowanych źródeł: Myć ręce wodą z mydłem przed każdym posiłkiem i stosować żele antybakteryjne z minimalną zawartością alkoholu 60%.W terenie,gdzie nie mamy dostępu do wody zawsze stosujemy żele.Pić tylko i wyłącznie wodę butelkowaną lub przegotowaną.Unikać spożycia napojów i drinków z lodem niewiadomego pochodzenia.Unikać spożycia produktów mlecznych, jeśli nie mamy pewności, że były pasteryzowane oraz żywności pochodzącej od ulicznych sprzedawców.Uważajmy na świeżo wyciskane soki.Unikajmy surowych warzyw (zwłaszcza liściastych), sałatek, owoców morza, mięsa, majonezu i lodów. Owoce myjemy i obieramy własnoręcznie. Jedzmy potrawy gotowane, pieczone lub smażone.
Unikać obrażeń ciała i drobnych skaleczeń: Unikać kontaktów z lokalnymi zwierzętami,a w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę, należy jak najszybciej przemyć ranę wodą utlenioną lub wodą z mydłem i skierować się do placówki służby zdrowia.Unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka, iniekcji niesterylnymi igłami ( zagrożenie zakażeniem HIV, WZW typu B, C). Unikać chodzenia boso po ziemi, gdzie istnieje ryzyko zakażenia (choroby pasożytnicze, np. zespół larwy wędrującej ), picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu, jazdy przepełnionymi autobusami i mikrobusami.Zawsze zapinać pasy bezpieczeństwa i stosować foteliki samochodowe dla dzieci, korzystać z kasków podczas jazdy rowerami i motocyklami,korzystać z kasków podczas wycieczek w skalne góry.Dbać o higienę ciała.Stosować prezerwatywy, a najlepiej unikać stosunków seksualnych ( zagrożenie zakażeniem HIV, WZW typu B, C, choroby skórne).
A CO PO POWROCIE?
Nie należy lekceważyć żadnej infekcji, która wystąpi w ciągu kilku miesięcy.W przypadku gorączki, biegunki, wysypki itp. należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza zwracając uwagę lekarzowi na swój zagraniczny pobyt. Wczesne rozpoznanie choroby może uratować życie!
INNE PRZYDATNE INFORMACJE O TYM KRAJU.
WYBRZEŻE KOŚCI SŁONIOWEJ
Stolica administracyjna: Jamusukro
Waluta: frank Zachodnioafrykańskiej Wspólnoty Walutowej (XOF), 1 XOF = 100 centymów;
Język urzędowy: francuski
WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE.
Przed przyjazdem na Wybrzeże Kości Słoniowej konieczne jest uzyskanie wizy pobytowej lub tranzytowej w jednej z ambasad Wybrzeża Kości Słoniowej w Europie (np. w Moskwie, Paryżu, Bonn, Bernie, Kopenhadze, Madrycie, Londynie). Istnieje możliwość uzyskania wizy turystycznej do Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej w Ambasadzie Republiki Francuskiej w Warszawie. Wszelkie pytania w sprawie szczegółowych warunków uzyskania wizy oraz jej ważności należy kierować bezpośrednio do Ambasady Francji. Nie wydaje się wiz na granicy. Paszport powinien być ważny dłużej niż wiza. Nie ma obowiązku okazywania biletu powrotnego przy wjeździe (Ambasada Wybrzeża Kości Słoniowej może żądać okazania takiego biletu przed wydaniem wizy) ani określonej kwoty pieniędzy na pobyt. Przed wydaniem wizy konsul zwykle żąda przedstawienia dokumentu potwierdzającego cel wizyty, np. zaproszenia..
PRZEPISY CELNE
Przepisy celne są takie jak w krajach europejskich. Franki XOF obowiązują w ośmiu państwach UEMOA – Wspólnoty Gospodarczo-Monetarnej Afryki Zachodniej (Benin, Burkina Faso, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea Bissau, Mali, Niger, Senegal i Togo) i wywóz ich poza te kraje jest oficjalnie zabroniony. W praktyce zakaz dotyczy większych sum, będących równowartością co najmniej kilkuset euro. Wywóz gotówki w innych walutach powinien być udokumentowany dowodem oficjalnej wymiany w banku, ale nie jest zalecany.
PRZEPISY PRAWNE
Przepisy prawne zbliżone są do prawodawstwa francuskiego.
MELDUNEK
Nie ma obowiązku meldunkowego. Przy wjeździe i wyjeździe funkcjonariusze straży granicznej pytają o miejsce pobytu (wystarczy np. nazwa hotelu). Bezwzględnie należy nosić przy sobie dowód tożsamości. Kiedy pobyt przekracza miesiąc, zalecane jest posiadanie półrocznej karty pobytowej lub przedłużonej wizy wydawanej w Ministerstwie Bezpieczeństwa. W przypadku dłuższego pobytu poruszający się samochodem muszą również wymienić międzynarodowe prawo jazdy na miejscowe.
UBEZPIECZENIE
Obowiązkowe jest ubezpieczenie komunikacyjne. Ubezpieczenia osobowe nie są wymagane, choć zalecane. Honorowane mogą być polisy uznawane przez duże francuskie firmy ubezpieczeniowe (jeśli polisa jest uznawana we Francji, prawdopodobnie zostanie też uznana na Wybrzeżu Kości Słoniowej). Najpełniejszej informacji powinna udzielić firma ubezpieczeniowa wydająca polisę. W praktyce należy być przygotowanym na opłacenie usługi medycznej i wystąpienie o refundację wydatków po powrocie do Polski.
SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA
Przy wjeździe należy okazać tzw. żółtą książeczkę z obowiązkowym ważnym szczepieniem przeciw żółtej febrze. W przeciwnym razie podróżny poddawany jest na lotnisku szczepieniu przez miejscowe władze sanitarne, które także wystawiają książeczkę – za usługę pobierana jest dość wysoka opłata (z możliwości tej nie należy korzystać, jeśli nie jest to konieczne). Zalecane jest szczepienie przeciw zapaleniu opon mózgowych i wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Konieczna jest profilaktyka przeciw malarii – zarówno przed wyjazdem, jak i podczas pobytu oraz przez kilka tygodni po powrocie do Polski. Podróżujący powinien znać zasady higieny tropikalnej i umieć strzec się przed licznymi chorobami, jak malaria czy zakażenia pokarmowe.
Prywatna opieka medyczna, zwłaszcza w Abidżanie, jest na dobrym poziomie, dysponuje nowoczesnym sprzętem i materiałami. Apteki są dobrze wyposażone. Wizyta u lekarza kosztuje ok. 30 EUR, a doba w szpitalu ok. 80 EUR (do tej kwoty należy dodać koszty lekarstw, badań specjalistycznych i ewentualnych zabiegów). Przed przyjęciem do szpitala wpłaca się kaucję, która może wynieść nawet do 1000 EUR. Należy mieć odpowiednio dużo ważnych czeków podróżnych lub – lepiej – kartę VISA czy MasterCard, które są uznawane w prywatnych klinikach. Nie zaleca się korzystania z państwowej służby zdrowia poza sytuacjami wyższej konieczności.
PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
Nie ma ograniczeń. Nie jest jednak zalecane podróżowanie autobusami ani taksówkami międzymiastowymi. Przy wjazdach i wyjazdach z większych miast zwykle ustawione są rogatki policyjne. Przejściowo władze mogą wprowadzać częstsze i dokładniejsze kontrole, dokonywane nie tylko przez policję, ale także przez żandarmerię i wojsko. W razie zatrzymania samochodu należy okazać komplet ważnych dokumentów i wykonywać polecenia kontrolujących (np. otworzyć bagażnik). Zatrzymujący są uzbrojeni, nie wolno więc czynić niczego, co mogłoby ich sprowokować do użycia broni. Nagminne jest sugerowanie przez siły porządkowe na rogatkach opłaty za przejazd. Podróżowanie nocą między miastami jest bardzo niebezpieczne ze względu na chaotyczny ruch drogowy i wymuszane zatrzymania w celach rabunkowych. W głębi kraju jest znacznie bezpieczniej. Nie są wskazane wyprawy do strefy okupowanej przez byłych rebeliantów (połowa terytorium kraju na północ od pasa między miastem Daloa i stolicą Jamusukro) – aby się tam dostać, trzeba pokonać liczne rogatki (sił rządowych, sił ONZ, sił francuskich, sił byłych rebeliantów).Kierowca samochodu powinien mieć międzynarodowe prawo jazdy i ważne dokumenty: kartę rejestracyjną (carte grise), polisę ubezpieczeniową, dowód opłacenia podatku drogowego (vignette), kartę przeglądu technicznego (SICTA).
BEZPIECZEŃSTWO
W Abidżanie istnieje zagrożenie przestępczością, nagminne są rabunki. Nie zaleca się przechadzek pieszych po mieście i zapuszczania się w głąb dzielnic biedoty. Choć po godz. 19.00 ustawiane są rogatki policyjne, lepiej nie poruszać się po mieście nocą samochodem. Turyści nie znający miasta i obowiązujących zwyczajów powinni skorzystać z usług miejscowego zaufanego przewodnika. Nie należy nosić biżuterii, drogich zegarków ani rzeczy, które mogą świadczyć o zamożności; trzeba uważać na aparaty fotograficzne, kamery czy telefony. Nie należy wyjmować dużych sum pieniędzy ani nosić portfeli i dokumentów w łatwo dostępnych kieszeniach. Większość rabunków dokonywana jest z użyciem broni palnej. Podróżując samochodem po mieście, należy zamknąć okna i zablokować drzwi. W ciągu dnia można poruszać się miejskimi taksówkami (koloru pomarańczowego). Zaleca się ograniczenie do minimum pobytu w Abidżanie ze względu na zagrożenie napadami rabunkowymi, kradzieżami i oszustwami.
INNE PRZYDATNE INFORMACJE
Z walut wymienialnych najlepiej przywozić euro, które wymieniane są po stałym kursie. Zaleca się dokonywanie wymiany w bankach. W niektórych bankach pobierane są z tego tytułu opłaty (1-2%); o ich wysokość należy pytać przed wymianą. W niektórych hotelach, sklepach i biurach podróży w Abidżanie można płacić kartami VISA i MasterCard. Można również pobrać gotówkę w bankomatach (na razie jest ich niewiele). W Abidżanie jest także biuro American Express, gdzie można w razie potrzeby uzyskać nowe czeki podróżne. Bardzo sprawnie działa system przekazów gotówkowych Western Union.
W kontaktach z administracją trzeba wykazać cierpliwość: nagminne jest spóźnianie się i niedotrzymywanie terminów.
Przyjeżdżający na Wybrzeże Kości Słoniowej powinien znać choć trochę język francuski. Język angielski jest nieprzydatny ani w kontaktach z administracją, ani z miejscową ludnością.
Koszty utrzymania w Abidżanie są wysokie.
W miastach jest dość dobra i tania komunikacja taksówkowa.
Bilet lotniczy na dalszą podróż lub powrót do Polski powinien zostać potwierdzony co najmniej 3 doby przed odlotem.
Obowiązujące normy zachowania zbliżone są do europejskich. Należy jednak szanować zwyczaje ludności miejscowej, w tym muzułmańskiej (np. powitanie, pytanie o zgodę na fotografowanie).
PLACÓWKI DYPLOMATYCZNE
Państwo podlega kompetencji terytorialnej Ambasady RP w Abudży (Nigeria).
Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Abidżanie
abuja.amb.sekretariat@msz.gov.pl
Powyższe informacje opierają się na stanie wiedzy z dnia publikacji i mogą ulec zmianie bez powiadomienia.