Pchła piaskowa występuje w wielu popularnych krajach egzotycznych i może wywołać tungozę.
Pchła piaskowa to największa zmora turystów wygrzewających się na egzotycznych plażach całego świata. Są niewidoczne i atakują przy wschodzie słońca w okolicy kostek i nieco powyżej, drugą porą ich żerowania jest późny wieczór. Lubią pogodę bezwietrzną, a skutki tych ugryzień są widoczne po kilku godzinach.
Jest to pasożytniczy owad występujący w większości klimatów tropikalnych i subtropikalnych. Pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej i została przetransportowana na inne tereny dzięki podróżom człowieka i obecnie występuje powszechnie na całym świecie. Pasożytuje na ludziach i innych ssakach, wywołując chorobę zwaną tungiaza lub tungoza. Tungoza jest pasożytniczym zakażeniem skóry, wywołanym przez składającą jaja samicę pchły piaskowej. Znanych jest 13 gatunków pcheł piaskowych, które spotyka się endemicznie w 88 krajach szczególnie na terenie Ameryki, od Meksyku po Argentynę, Dominikanie, na Wyspach Kanaryjskich, w Afryce Subsaharyjskiej min.in. Zanzibarze, Kenii oraz na Madagaskarze. Tungoza rozprzestrzenia się na obszarach o wysokim zagęszczeniu ludności i niskich standardach sanitarnych. W niektórych ubogich krajach cierpi na nią nawet 50 % mieszkańców w szczególności dzieci. Częstość występowania tungozy jest większa na terenach ubogich, takich jak obszary miejskie zamieszkałe nielegalnie oraz obszary, w których ludzie żyją w bliskim kontakcie ze zwierzętami. Obserwuje się również zmienność sezonową, charakteryzującą się częstszym występowaniem zachorowań podczas suszy.
Pchły piaskowe są pozbawione skrzydeł, a ich maksymalna długość wynosi 1mm. Żyją przede wszystkim na poziomie gruntu w przeważającej części pchła 2–5 cm poniżej piasku, , dlatego główne miejsca zakażenia stanowią stopy. U dzieci zmiany mogą występować także w obrębie rąk i narządów płciowych. Żywicielem insekta może być wiele zwierząt, takich jak psy, koty, świnie oraz szczury.
Może Cię również zainteresować :
Obraz kliniczny tungozy różni się w zależności od fazy cyklu życiowego pasożyta, co utrudnia ustalenie rozpoznania lekarzom z terenów nieendemicznych. Zmiany skórne zwykle lokalizują się w okolicach paznokci, a rozpoznanie jest łatwiejsze wtedy, gdy u tego samego żywiciela występuje więcej wykwitów. Wstępne przeniknięcie pchły do warstwy rogowej naskórka zajmuje około 30 minut, zwykle jednak żywiciel nie jest świadomy osiedlania się pasożyta. Umiejscowiona pchła może być widoczna jako czerwono-różowa grudka (wielkość około 1mm ) z towarzyszącą rumieniową obwódką ( tzw.halo ). Składająca jaja samica rośnie przez następne 24-48h powiększając się kilkakrotnie. Wygląda jak biała grudka z obecnym w części tylnej stożkiem z ciemną kropka w centrum. W miarę wzrostu pchły zmiana zaczyna wyłaniać się ponad powierzchnię skóry, często współistnieje złuszczanie wokół dobrze widocznych brzegów wraz z towarzyszącym uczuciem obecności ciała obcego, bólem, a niekiedy nasilonym świądem. Wydalenie białych, błyszczących jaj następuje w ciągu 2-21 dni od penetracji. Często obecne są także czerwone lub brązowe nitkowate wydaliny. Jaja pasożyta są widoczne gołym okiem, dlatego ich stwierdzenie w obrębie otaczającej skóry ułatwia rozpoznanie. Po tygodniach od wniknięcia pchła obumiera, a jej rozkładające się ciało zostaje pokryte czarnym strupem. Zmiana w obrębie skóry zanika, a pozostałości pchły ulegają złuszczeniu. Przez kilka miesięcy po przebyciu zakażenia w obrębie skóry widoczne jest charakterystyczne owalne wgłębienie. Chociaż choroba ustępuje samoistnie, zaleca się usunięcie pasożyta, aby zmniejszyć ewentualne powikłania. Ze względu na obecność otwartych ran najczęściej dochodzi do rozwoju zakażenia.
Zainfekowane kończyny przez pchły ziemne
Jakie są objawy wniknięcia pchły piaskowej do organizmu:
- przebiegające z obrzękiem limfatycznym zapalenie tkanki podskórnej,
- posocznica,
- tężec
- przewlekłe bolesna owrzodzenie.
- bardzo silny świąd i podrażnienie skóry
- wtórne zakażenia bakteryjne
- czarne paznokcie
- ciemne zmiany skórne
Konsekwencją przerostu zmian jest ból utrudniający chodzenie
Leczenie i usuwanie pcheł piaskowych.
Pchłę piaskową należy usunąć chirurgicznie, z zachowaniem jałowych warunków, a następnie zastosować miejscowo działający środek odkażający. Konsekwencją uszkodzenia pasożyta podczas wyciągania jest rozwój stanu zapalnego. W warunkach oddziału dermatologicznego można poszerzyć miejsce wniknięcia skalpelem, a następnie szczypczykami delikatnie usunąć zmianę. Innym rozwiązaniem jest wykonanie biopsji zużycie sztancy o średnicy 6mm, co pozwala na usunięcie pchły. Na obszarach endemicznych w celu wydobycia pasożyta powszechnie stosuje się igłę. W postaciach rozsianych, mimo braku randomizowanych badań kontrolowanych, stosuje się iwermektynę oraz tiabendazol podawane doustnie.
Jak chronić się przed ugryzieniami pcheł
Tutaj na szczęście odpowiedź jest prosta – należy stosować repelenty Mugga z deet.
Spray na pchły piaskowe - Mugga 50